Po co ktoś wynalazł medycynę? Żeby była? Otóż nie po to, żeby tylko była jako nauka i żeby dostarczała studentom sporo kłopotów na studiach, ale po to, żeby była służbą dla zdrowia. Wymaga to odpowiedniego poświęcenia i zaangażowania medyków, którzy z całym sercem i oddaniem powinni służyć ludzkiemu zdrowiu. Medycyna bowiem zna wiele wspaniałych środków zapobiegania i leczenia objawów chorobowych. Przecież gdy zachorujemy, udajemy się do medyka, przedstawiciela tej dziedziny nauki, jaką jest medycyna. Musi się ona zatem kojarzyć ze służebną misją, w dobrym tego słowa znaczeniu. W praktyce medycyna powinna ułatwiać dotarcie do metod leczenia każdemu. Nie może być takiej sytuacji, że medycyna będzie służbą zdrowia dla wybranych przyjaciół królika, ale powinna być dostępna dla wszystkich. Podobnie jest z lekami. Jeżeli już musimy je łykać, nie przesadzajmy z samodzielnym ich dawkowaniem. Lepiej pójść do lekarza, który z zawodu i charakteru swojej pracy ma obowiązek sprawdzić dokładnie swojego pacjenta i przez służebność tegoż zawodu go wyleczyć. Jeżeli medycyna ma już nam służyć, to musi robić to dokładnie i bezinteresownie. Nie może być tak, że przez błąd w sztuce lekarskiej ktoś odejdzie z tego świata, bo medycyna nie była władna mu pomóc.
