Reumatyzm to choroba, którą najczęściej kojarzymy z osobami w podeszłym wieku. Ponad siedemdziesiąt procent chorych stanowią kobiety, z powodu reumatyzmu mamy dodatkową jedną trzecią emerytur.
Wyleczenie choroby jest praktycznie niemożliwe, jednak poprzez jej szybkie rozpoznanie można sobie zaoszczędzić ogromnego bólu i niewygody w codziennym funkcjonowaniu. Jakie więc są objawy reumatyzmu?
Najbardziej znanym objawem reumatyzmu jest nieustanny ból. Dokucza nam szyja, plecy, ręce, nogi, stopy… Praktycznie wszystko, co łączy się z układem kostnym. Doświadczamy więc tej wątpliwej przyjemności poznania całej palety. Nie na raz, oczywiście. Warunkuje ją ognisko występowania bólu, czyli miejsce dotknięte reumatyzmem.
Reumatyzm to przede wszystkich choroba autoimmunologiczna. Oznacza to, że organizm uznaje nasze tkanki za wrogów przeznaczonych do eliminacji. Polem bitewnym podczas tej pomylonej wojny domowej stają się tkanki. To one ponoszą najwięcej konsekwencji – zwyrodnienia, stany zapalne, sztywności.
Drugą, choć już nieco mniej nieprzyjemną dolegliwością, jest obrzęk stawów. Nie musi występować u wszystkich, jednak charakteryzuje wiele rodzajów reumatyzmu, dlatego uważam, że warto o nim wspomnieć. Występuje u stawów leżących po obu stronach ciała. Mamy więc obrzęki na obu kolanach, na obu nadgarstkach czy na obu kostkach. Zupełnie jak w udanym małżeństwie – stawy chorują parami.
Zwróćmy uwagę na potencjalne poranne sztywnienie. Czy po przebudzeniu nie czujemy się bardziej zmęczeni niż przed położeniem się do łóżka? „Połamani”? Może u nas właśnie występować kolejny objaw.
Sam reumatyzm nie jest chorobą, którą można sklasyfikować jak grypę, katar sienny czy ospę wietrzną. Zawiera w sobie tyle różnych schorzeń i dolegliwości, że tworzą one kilkaset jednostek chorobowych. Powstała nawet specjalna dziedzina medycyny – reumatologia. Lekarze – reumatolodzy dobierają do pacjenta najbardziej efektywny typ leczenia, jednak całkowite usunięcie objawów graniczy z cudem.
Dlatego warto pamiętać o udaniu się do lekarza najpóźniej dwanaście tygodni po wystąpieniu objawów.
